Η ιδέα ότι πρέπει να τρώμε μια ουσία που είναι πανομοιότυπη με τον οργανισμό μας είναι γελοία. Και η ιδέα τών 4 βασικών τροφών, λέει ακριβώς αυτό. “Ας βάλουμε στο πιάτο μας τις ουσίες που υπάρχουν στον οργανισμό μας και ας τις φάμε”.
Στην πραγματικότητα η διατροφική επιστήμη είναι πιο πολύπλοκη αλλά και πιο απλή απ΄όσο μας την παρουσιάζουν οι επιστήμονες. Δεν είναι αρκετό να προσδιορίσουμε τα επίπεδα των θρεπτικών ουσιών με βάση τα χημικά δεδομένα και να θεωρούμε ότι τρώγοντας κάτι που περιέχει αυτές τις χημικές ουσίες παρέχουμε τη σωστή θρέψη στο σώμα μας. Υπάρχει ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός, πως οι τροφές πρέπει να αφομοιωθούν για να μπορέσει ο οργανισμός να τις χρησιμοποιήσει. Επιτρέπει στο σώμα να διασπά τις τροφές και να τις αφομοιώνει. Όταν μια τροφή δεν χωνεύεται εντελώς, το σώμα δυσκολεύεται να την αποβάλει και επομένως, παρατηρείται αύξηση του βάρους και της τοξικότητας. Γι΄αυτό είναι τόσο σημαντική η έννοια των συνδυασμών τροφών.
Ακολουθώντας απλώς τις σωστές αρχές συνδυασμού των τροφών μπορείτε να θεραπευτείτε από διάφορα συμπτώματα. Αυτό ισχύει σχεδόν για όλους όσοι είχαν πεπτικά προβλήματα, αλλά υπήρχαν και δευτερεύουσες ωφέλειες από τη σωστή πέψη και απέκκριση, αφού εξαλείφθηκαν συμπτώματα όπως αλλεργίες, πονοκέφαλοι, εμμηνορροϊκά προβλήματα, αρθρίτιδα, έκζεμα και άλλες παθήσεις.
Τα περισσότερα φαγητά που τρώμε μας μολύνουν. Ο λόγος που τρώμε τόσο πολλά φαγητά τα οποία φράζουν αντί να καθαρίζουν τα συστήματα του σώματος είναι ότι είμαστε αιχμάλωτοι. Είμαστε αιχμάλωτοι της γεύσης μας. Είμαστε ικανοί να κάνουμε τα πάντα για τη γεύση. Ο μόνος παράγων που εξετάζουμε σε σχέση με το φαγητό είναι τι γεύση έχει. Αν δούμε πόσο μικρή περιοχή του σώματός μας καλύπτεται από τους γευστικούς κάλυκες και μετά δούμε όλο το υπόλοιπο σώμα μας ( το οποίο πρέπει να τα βγάλει πέρα με τις τροφές που τρώμε για να ικανοποιούμε τους γευστικούς κάλυκες ) δεν μπορεί πάρα να αναρωτηθούμε γιατί οι άνθρωποι δίνουν τόσο μεγάλη σημασία σ΄ένα μικρό μέρος του σώματος και αγνοούν ένα άλλο τόσο μεγάλο μέρος του.